Piotr Łopuszański „Warszawa literacka w PRL” Wydawnictwo Bellona

warszawa
Najwybitniejsi pisarze PRL pod lupą.

 

Twórcy literaccy w latach 1945-1989 nie mieli łatwo, choć właśnie pisarze stanowili grupę uprzywilejowaną w stolicy kraju. Publicystyka i wszelka twórczość literacka były kontrolowane przez cenzurę, a władze chcąc pozyskać przychylność pisarzy zapraszały ich na różnego rodzaju przyjęcia. Twórcy musieli podjąć decyzję, w którą pójść stronę. Czy opowiedzieć się za komunizmem, a tym samym stać się marionetką propagandową w rękach władzy, czy zaryzykować bunt przeciw ustrojowi, co mogło nieść ze sobą poważne konsekwencje, w tym infamię.

 

Warto dowiedzieć się co tuż po wyzwoleniu robili Igor Newerly, Maria Dąbrowska, Stefan Kisielewski, Zbigniew Herbert, Jarosław Iwaszkiewicz czy Czesław Miłosz. Jak reagowali na powojenne zgliszcza i czy godzili się na układ z nową władzą. Bycie poetą propagandowym dawało wewnętrzny spokój twórcom?

 

Warszawska inteligencja była smakowitym, choć mało dostępnym kąskiem dla komunistów. Tworzyli półoficjalne konwersatoria i kluby, aby budować klimat opozycyjny. Pisarze objęci cenzurą i zakazem publikacji tworzyli do szuflady.

 

Rzeczywistość PRL miała różne oblicza. Propaganda i przymus święciły triumfy. Swoboda artystyczna mogła być włożona miedzy bajki. Książka oddaje klimat tego okresu, a dodatkowo przybliża wiele faktów z prywatnego życia literatów. To również sentymentalna podróż do świata zapomnianych widoków, smaków i zapachów. No i oczywiście do absurdów, bo z tego PRL przecież słynie do dziś.

 

Oprawa: miękka
Liczba stron: 336
ISBN: 978-83-1113-576-5
Premiera: sierpień 2015

za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Bellona http://bellona.pl

Brak możliwości komentowania.