Niespodzianki losu.

 

Czy naprawdę warto ufać? A może lepiej dmuchać na zimne? Rita wiele już przeszła i to nie koniec niespodzianek losu. Może czas na stabilizację?

 

Kiedy umiera babcia Stella, świat nabiera zupełnie innych barw. Dominują szarości, choć czasem zza chmur wygląda słońce. Na chwilę. Przed Ritą kolejne niełatwe wyzwania. Nieoczekiwana ciąża spada na nią jak grom z jasnego nieba. Sama nie wie, kogo kocha. Tymczasem pojawia się istotka, która ma przyćmić wszystko. Tyle pytań wciąż pozostaje bez odpowiedzi. Gdzie jest Lucy? Czy to prawda, że jej syn żyje? Skąd czerpać energię do działania, kiedy sił brak?

 

Karier Rity zdecydowanie wisi na włosku, ale wciąż jest nadzieja na docenienie i poprawę bytu. Może warto opuścić marinę i wrócić do Rymu? W końcu właśnie tam przychodzą do głowy najlepsze pomysły. Jak znaleźć odpowiedź, kto jest ważniejszy, skoro kocha się dwóch mężczyzn jednocześnie? Giulio i Leo… Kto wie, co przyniesie los?

 

Poszukując instynktu macierzyńskiego można się srogo zawieść, bo ten jest zupełnie poza wszelkimi ramami. Rita przekonała się o tym dobitnie. Wiele spada na jej głowę w jednym czasie, ale świetnie radzi sobie w problemami. Może to siła kobiecości? A może wiara w lepsze jutro, w którym nie zabraknie najbliższych, również tych utraconych.

 

Ten tom „Rity” urzeka przede wszystkim ciepłem, które wypływa od bohaterki. Dużo przeszła, ale jej radość z życia jest nieposkromiona. Przyjmuje kolejne wyroki losu i cieszy się każdą pozytywna chwilą. Jej wiara w stabilizację i bezpieczeństwo prowadzi czytelnika prze kolejne strony. Nie brakuje elementu zaskoczenia, bo bez tego nie byłoby dobrej powieści. Cóż mogę dodać? Apetyt na więcej rośnie. Oj, rośnie!

 

Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 240
ISBN: 978-83-8310-122-4
Premiera: 15 czerwca 2022