Co ma wisieć nie utonie.

 

W małym miasteczku Edgewater przed dwudziestu laty doszło do tragicznego wypadku. Reachel podczas niewinnej zabawy śmiertelnie postrzeliła przyrodniego brata Luke’a. Nigdy nie pogodziła się z tą tragedią. Od tamtej chwili towarzyszą jej koszmary senne, lęki i paranoja, że wciąż w pobliżu czuje obecność brata. Jest to na tyle sugestywne, ze wręcz czuje jego zapach.

 

W rocznicę śmierci Luke’a  dostaje wiadomość, którą traktuje jak pomyłkę, szybko jednak zmienia zdanie bo wiadomość nabiera realnych kształtów, a do tego dochodzą przerażające zdarzenia. Jedna śmierć pociąga za sobą kolejne. Reachel zaczyna bać się o życie swój i bliskich. W dodatku zbliża się szkolny zjazd, a w lokalnej gazecie pojawia się artykuł o nie do końca wyjaśnionej śmierci sprzed lat. Czy prawda zbliża się do niej wielkimi  krokami?

 

Próby życia z traumą zwykle muszą spełznąć na niczym, bo tylko dobra terapia i rozliczenie z przeszłością może ukoić sumienie. Każdy dzień staje się balansowaniem na kruchej linie nad przepaścią, a wrota piekieł stoją przed winną otworem.  Traumę potęguje ciąg zdarzeń, które po latach nie pozwalają choć na chwilę zapomnieć o tym, co się zdarzyło. Może czas spojrzeć prawdzie w oczy, ponieść karę i zacząć żyć normalnie? Nawet jeśli jest ona straszniejsza od najgorszych lęków?

 

„Paranoja” wręcz tonie w mrocznym, klaustrofobicznym klimacie. Tuz za plecami czuć oddech zła i nie sposób się od tego uwolnić. Niepokój gęstnieje z każdą stroną, a niewiadoma jest coraz trudniejsza do odkrycia. Nie brakuje skrajnych emocji i tego, co w thrillerach najlepsze, czyli totalnej niepewności. Łatwo pogubić się w gąszczu domysłów, a finał i tak powala na łopatki. Przygniecenie strachem przybiera tu obłędny wymiar, a wyjście z otchłani zła będzie wymagało poświęceń. Warto przeczytać.

 

Oprawa: miękka
Liczba stron: 510
ISBN: 978-83-6734-335-0
Premiera: 28 września 2022