Marzena Rogalska „Opowieści wigilijne” Znak
Ważne, by nie była samotna.
Wigilia. Wieczór wiary, nadziei i miłości. To wspomnienia radosne i bolesne. To plany na przyszłość. To dzień wybaczenia i nadziei. Ważne, by nie była samotna.
Marzena Rogalska przedstawia wigilijny wieczór w różnych perspektywach czasowych, miejscach i układach władzy, a łączą je bohaterowie. Losy postaci łączą się, choć dzieli je czas. Opowieści dzieją się na przestrzeni niemal stu lat. niezmienne pozostają uczucia, emocje, relacje międzyludzkie i tęsknota, która właśnie w wigilijny wieczór dochodzi do głosu najbardziej.
Lwów, Oran i Kraków. Lata 1909-204. Próba odwagi do życia, odnajdywanie jego sensu, cena za nietykalność, telefoniczna wigilia, nowy początek. Ciągła tęsknota, wiara w jutro i szukanie bliskości. Puste miejsce przy stole, symbolika dwunastu dań, opłatek. I miłość.
Pierwsza część to Lwów i bezinteresowna pomoc Szułdrzyńskiego udzielona młodemu Mosiowi. Potrzeba pomagania wynika z tęsknoty za żoną, która zmarła. Życie bez Anieli jest tak puste, jak wyschnięta studnia. Próba odwagi do życia bez Anieli zaczyna się od wsparcia dla Mosia, którego wziął z ulicy. W tej części znajdziecie sporo dialogów z gwarą lwowską, co plastycznie przenosi do tego miasta.
Sny o Karli dominują w opowieści drugiej wprost z Oranu. Rok 1945. Doktor Emil Linde sądzi, że jego córka Karla zginęła podczas bombardowania Londynu. Miłość jego serca, sens życia, błogosławieństwo duszy, które brutalnie mu odebrała wojna. Wszystko oddałby dla nadziei. Sam daje ulgę w cierpieniu, ale brak mu wiary. Jak uporać się z tęsknota i brakiem sensu?
Opowieść trzecia to rok 1950, Kraków. Karla przebywa w więzieniu. Komunizm to łapówki, donosy i gra pozorów. Szułdrzyński oświadcza się Annie, ciotce Karli. Czy wszyscy szczerze pracują dla Lenina? A może cena nietykalności jest wyższa nic można by sądzić?
Karla i Timothy. Kraków i Londyn. Rok 1979. Wigilijny wieczór i tęsknota za bliskością. Przejmująca samotność. Łącze telefoniczne jako alternatywa dla niespodziewanego gościa. Rozmowa, która ma ukoić pustkę.
Opowiadanie piąte to czasy współczesne. Kraków rok 2004. Agata Donimirska i wigilijny wieczór, który ma być początkiem. Karla Linde to dla niej wzór i najjaśniejszy rozdział w jej młodym życiu. Czy tym razem uda się namówić ja na wspólną wigilijną kolację?
Kolejne opowieści wigilijne składają się na spójną całość, w której tak wiele uczuć i emocji. Nieustanna wiara w drugiego człowieka, nadzieja i miłość idą w jednym szeregu, co pięknie obrazuje klimat wigilijnych wieczorów, którego nie sposób zniszczyć nawet w przedziwnych i trudnych czasach zniewolenia. Przy lekturze tej książki warto się zatrzymać, aby pomyśleć, przeanalizować, wyciągnąć wnioski. Piękna, mądra, przejmująca i dodająca tak potrzebnej wszystkim nadziei.
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 288
ISBN: 978-83-2406-772-5
Premiera: 25 października 2023