W kokonie samotności.

 

Ból egzystencjalny, samotność w tłumie, brak spełnienia własnych wyobrażeń, tajemnice, tęsknoty i leki. Oto zmuszający do refleksji, błyskotliwy i przemawiający do wyobraźni utwór „Mniemania”. Skąd u bohaterów takie znudzenie życiem? Dlaczego tak trudno im wyjść z kokona własnych blokad? Czym jest pełnia życia? Jak otworzyć się na optymizm?

 

Czasy współczesne, Kołobrzeg, mała, lokalna społeczność jednej z kamienic. Ci ludzie mijają się codziennie i pozornie wiedzą o sobie wszystko. Każdy z nich to otchłań samotności, niezrealizowanych pragnień, frustracji i pustki. Czym ja wypełnić? I jak ją wypełnić? Patrząc na siebie nawzajem, widzą błędy u innych, ale nie dostrzegają tego, co najbliżej, czyli u samych siebie.

 

Wojciech jest emerytowanym nauczycielem, goszczącym na wakacjach wnuczkę Lidkę. Julia i Mateusz są rodzicami małego Felka. Beata i Andrzej to małżeństwo przechodzące kryzys. Ich syn Darek to niespełniony pisarz pracujący w miejscowym muzeum. Dozorczyni Danuta lubi porządek wokół obejścia, choć w jej życiu zupełnie go brakuje. Właśnie jest u niej jej syn Janek. Na przepustce z więzienia. Każdy z bohaterów prezentuje inny świat, inne marzenia, odmienne poglądy. A łączy ich samotność, pesymizm i pustka. Jak ją wypełnić? Czy możliwa jest zmiana drogi?

 

Na wskroś psychologiczna i filozoficzna powieść. Egzystencjalizm wysuwa się na plan pierwszy, a myśli i rozterki postaci są zaczynem do snucia ewentualnego dalszego ciągu ich historii. Wszechogarniający smutek i samotność dławią pozytywne myślenie, a słabe promyczki optymizmu są tłumione przez szarość codzienności. Tę książkę trzeba dokładnie przemyśleć, bo każde zdanie ma tu swoją wagę. Niebanalna, poruszająca lektura.

 

Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 352
ISBN: 978-83-66481-75-6
Premiera: 17 listopada 2020