Opoka w pamięci.

 

Każdy człowiek ma prawo poznać kim, skąd i dla kogo jest. Przedstawiona w tej książce historia porusza i wyzwala mnóstwo emocji. A największą z nich jest nadzieja.

 

Czy wojna wypala duszę i pozbawia serca? Wiele złych doświadczeń przynosi uodpornienie na strach, cierpienie, ból. Wyzwala pustkę, która obezwładnia swym ciężarem, choć powinna ów ciężar zdejmować. Dramat utrzymywania rodzinnej tajemnicy to główny motyw tej książki. Tak wiele tu dojrzałych przemyśleń, pięknych, wartościowych zdań i słów przemawiających wprost do serca. Autorka nie pozwala być obojętnym, dozuje emocje, które wręcz kipią z przeżyć bohaterki, serwuje optymizm tam, gdzie już nie ma na niego szans, daje miłość i dobro w czystej postaci. To trzeba przeczytać.

 

Wiosną 1944 roku młodziutka łączniczka AK Agnieszka wraca do domu. Idzie ścieżką wzdłuż torów, po których toczy się przygnębiający transport do Auschwitz. Ktoś wyrzuca z pociągu owinięte poduszką niemowlę. Dziewczyna ratuje mu życie, choć ryzykuje własnym. Nie będzie jej łatwo ukryć dziecko przed wszechobecnymi w wiosce Niemcami. Musi być jakiś sposób. Jej małe znalezisko, Zosia – Wiosna, staje się największym darem, ale i przekleństwem. Czy warto nosić w sobie tak wielka tajemnicę? A może trzeba ja wyjawić? Przekonajcie się, ile może udźwignąć człowiek. To ważna książka. Godna uwagi.

 

Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 368
ISBN: 978-83-66217-58-4
Premiera: 1 października 2019

Podziękowania dla