31 maja 2019

Lisa Halliday „Asymetria” Wydawnictwo Literackie

Opublikowany Autor Komentarz

Asymetria

Przedpremierowo

 

Wbrew proporcjom.

 

Ustalanie proporcji, poszukiwanie regularności, dbałość o wzorce i podporządkowywanie się normom są jak mania, która ogarnęła ludzkie umysły. A może poddać się spontaniczności, przygodzie i szaleństwu? Tylko co z symetrią tak umiłowaną przez świat? Tu pojawia się dysonans i asymetria. Da się z nią żyć?

 

Dwie historie, dwie prawdy o życiu. Kobieca i męska. Obie współczesne i przecinające się w zaskakującej asymetrii.

 

Mary-Alice jest dwudziestoparoletnią asystentką w nowojorskim wydawnictwie. Wdaje się w nic nie wnoszący romans niemal z pięćdziesiąt lat starszym pisarzem. Łączy ich pasja i namiętność. Może tez przedziwna zgodność poglądów i bliskość dusz. Niewiele od siebie oczekują, a jednak nie mogą bez siebie żyć. Między nimi trudno o symetrię, ale ich asymetryczność jest zadziwiająco współgrająca.

 

Amar to Amerykanin irackiego pochodzenia. Zostaje zatrzymany przez służby imigracyjne na londyńskim lotnisku. Nic złego nie zrobił, jest daleki od konfliktu na Bliskim Wschodzie, a jednak staje się zakładnikiem własnego pochodzenia. Stereotypy czy brak symetrii?

 

Może na pierwszy rzut oka tego nie widać, ale to powieść filozoficzna o życiu wew współczesnym świecie. Wciąż poddajemy się regułom, proporcjom, zasadom, choć głośno mówimy o wolności i spontaniczności. Ta książka udowadnia, ze w asymetrii szukamy bezsensu i bezcelowości, co uważamy za stratę czasu. Bo po co robić coś bez celu? Gdzie nasza spontaniczność, prostota i poddawanie się uczuciom? Dwie historie, w których zostały odbite portrety współczesnego społeczeństwa. Intrygująca, refleksyjna książka, która wymaga przemyślenia.

 

Oprawa: twarda
Liczba stron: 384
ISBN: 978-83-08-06877-9
Premiera: 5 czerwca 2019

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Literackiemu.

Opublikowany Powieść obyczajowa, Recenzje tagged with ,

Katarzyna Kielecka „Sedno życia” Szara Godzina

Opublikowany Autor 2 komentarze

Sedno życia

Wyzbyć się masek.

 

Poruszająca opowieść o poszukiwaniu sedna życia, które zwykle jest w zasięgu ręki. Trzeba je tylko zauważyć.

 

Edyta od najmłodszych lat jest zakompleksiona, samotna i zahukana. W dużej mierze to „zasługa” jej ojca, który samotnie wychowując bliźniaki, stał się dla nich wymagającym mentorem bez dekagrama wrażliwości. Ojciec faworyzował Wojtka, a Edyta tkwiła w cieniu brata. Zawsze gorsza, nie taka, z mnóstwem barier i kompleksów, dotarła do wieku lat trzydziestu i zaczęła odczuwać własną samotność oraz chęć zmiany. Ta następuje szybciej niż mogłaby przewidywać. Niespodziewana diagnoza i spotkanie na oddziale onkologii przyjaciółki sprzed lat wyzwoliły lawinę zmian, a każda z nich coraz bardziej zaskakuje. W dodatku, na jaw wychodzą tajemnice z dzieciństwa, a obraz ojca i brata staje się nieco inny niż ten widziany każdego dnia. Czy Edyta podoła nowym wyzwaniom i zrozumieć w czym tkwi sedno życia?

 

Szukając istoty życia warto zacząć od akceptacji siebie. To wcale nie jest łatwe. Pielęgnowanie własnych słabości i brak chęci do przełamywania barier z pewnością nie ułatwiają otwartości na zmiany. Każda zmiana to nowy bagaż, więc dobrze by było pozbyć się balastu minionych doświadczeń, aby przyjąć na barki to, co niesie los. Autorka subtelnie, ale i dobitnie uczy sztuki zauważania prawdziwego sedna życia. Dodaje nadziei, optymizmu i wiary w marzenia. Skłania do przemyśleń i cieszenia się z drobiazgów, które tylko pozornie są nieistotne. A przede wszystkim uczy prawdziwych emocji, a nie sztuki zakładania masek. Piękna, wzruszająca powieść, którą gorąco polecam.

 

Oprawa: miękka
Liczba stron: 408
ISBN: 978-83-66201-22-4
Premiera: 8 kwietnia 2019

Podziękowania dla Wydawnictwa Szara Godzina.

Opublikowany Powieść obyczajowa, Recenzje tagged with ,

Wojciech Wójcik „Miałeś tam nie wracać” Zysk i S-ka

Opublikowany Autor Komentarz

miales-tam-nie-wracac

Pod zasłoną tajemnic.

 

Nieczysta gra zwykle ma swój dramatyczny finał. Jak dotrzeć do prawdy i sedna, które jest ukryte pod zasłoną tajemnic i niedopowiedzeń?

 

Kiedy Adam wraca po latach do Hajnówki, by wziąć udział w pogrzebie przyjaciela, nie wie, że przyjdzie mu się zmierzyć nie tylko z przeszłością, która zostawiła w nim trwały ślad, ale także ze sprawą znacznie większej wagi. Jego żona Aśka wciąż go napomina, by nie wchodził do starej rzeki, która dawno już zmieniła swój bieg, ale Adam nie może odpuścić, bo utonięcie Krzyśka jest zbyt wielką niewiadomą, a fotografia znaleziona w domku na działce, gdzie Krzysiek często pomieszkiwał, nie pozostawia złudzeń, że cicha i spokojna Hajnówka skrywa niejedną tajemnicę, a mundur wcale nie chroni przed nieczystymi gierkami. Ta gra jest warta świeczki, więc Adam zostaje, choć miał tam nigdy nie wracać.

 

Styl Wójcika jest na tyle wciągający, że dość obszerną powieść czyta się w mgnieniu oka. Powód? Doskonałe tempo akcji, plastyczny język, wielowątkowość sprowadzona do wspólnego mianownika i wartości, które nie tracą na aktualności mimo szybkiego stylu życia, zapracowania czy pogubienia we współczesności. Wątek kryminalny to jedno, a drugie to sensacja okraszona odrobiną romantyzmu i rumieńców młodzieńczości, która zwykle jest świetną niwą dla przyjaźni na całe życie. Proponuję tę niebanalną podróż na Podlasie i przyjrzenie się ludzkim emocjom z bliska, prawie przez lupę. Doskonała książka. Gorąco polecam.

 

Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 632
ISBN: 978-83-8116-631-7
Premiera: 28 maja 2019

Podziękowania dla Zysk i S-ka.

Opublikowany Kryminał, Powieść obyczajowa, Recenzje, Sensacyjne tagged with ,

Arthur Conan Doyle „Przygody brygadiera Gerarda” Wydawnictwo Dragon

Opublikowany Autor Komentarz

przygody-brygadiera-gerarda

Żołnierz niepospolity.

 

Przygody dość niepospolitego żołnierza wojsk napoleońskich, który zrobił błyskotliwą karierę wojskową, a przy tym nie zatracił smaku artystycznego i potrafił wykorzystać swoje wykształcenie do różnych strategii. Jego odwaga, spryt, poczucie humoru fascynują, a styl Doyle’a sprawia, że czytanie tej powieść jest prawdziwą ucztą.

 

Pułkownik Etienne Gerard z Trzeciego Pułku Huzarów nie wypadł sroce spod ogona. To nie przypadek, że od dwudziestego ósmego roku życia jest czynnym huzarem. Gerard to człowiek czynu i wielokrotnie potrafił wybrnąć z kryzysowej sytuacji. Czasem pomógł mu łut szczęścia, innym razem spryt, ale zawsze był bohaterem, który potrafił sam siebie zagrzewać do walki.

 

Przygody opisane w tej książce to przekrój przez ludzkie charaktery, emocje i sposób na życie. Ten, kto kombinował, był też taki na wojnie. Ten, kto dobrze żył z innymi ludźmi, taki sam był podczas potyczek. Szczera opowieść Gerarda o losach podczas wojny w różnych miejscach Europy to fascynująca podróż do czasów napoleońskich, gdzie rządziły ideały. I to jakie!

 

Wrodzona nieśmiałość Gerarda jest ujmująca, a wysokie poczucie godności warto naśladować. Oczywiście, była też słabość do pięknych kobiet. Doyle wciąga w historię swego bohatera na tyle, że chce się mu kibicować podczas różnych perypetii. I wiecie, co jest jeszcze piękne w Gerardzie? A to, że nie ma w sobie pychy. Umiejętność przyznawania się do własnych błędów i pomyłek, które mogły zmienić los świata, jest ujmująca. Miłośnikom klasycznej literatury brytyjskiej polecam koniecznie. Wszystkim malkontentom też, bo warto! To książka inna niż wszystkie. Na uwagę zasługują też oryginalne ilustracje W.B. Wollena.

Oprawa: miękka
Liczba stron: 424
ISBN: 978-83-7887-885-8
Premiera: 27 lutego 2019

Podziękowania dla Wydawnictwa Dragon.

Opublikowany Powieść obyczajowa, Recenzje tagged with ,

Marta Mazuś „Historie dziwnych samotności” Wielka Litera

Opublikowany Autor Komentarz

historie-dziwnych-samotnosci

Skaner ludzkich dusz.

 

Istotą człowieczeństwa jest samotność, która wywołuje rozrywający ból duszy. Żeby nie wiem jak się przed nią bronić i udawać, że nas nie dotyczy i tak łatwo ją odnaleźć w wielu drobnych i większych ludzkich sprawach.

 

Marta Mazuś wzięła pod lupę samotności dziwne, nietypowe i takie, o które trudno wręcz trudno byłoby podejrzewać. Okazuje się, że nie to, co na głównej arenie, ale to, co dzieje się w jej cieniu jest prawdziwe i często bolesne. Bohaterowie przedstawiają swe historie i wcale nie są z papieru. To ludzie utkani z uczuć, emocji, nostalgii i bólu. Znajdziecie tu prawdziwych pasjonatów, których coś blokuje, a także poszukiwaczy miłości, wciąż bez wyraźnego skutku. Są też co, którzy mają nadzieję, choć ich skrzydła dawno już zostały podcięte. Irenka, Krystyna, Grześ poddają się skanerowi dusz jak rutynowemu badaniu. Przypatrzcie się ich życiu, pomyślcie, a może znajdziecie odpowiedzi na pytania, dlaczego są oni tak bardzo samotni.

 

Potężny ładunek emocji ma w sobie ta dość nietypowa dla współczesnej prozy obyczajowej książka. Ścierają się tu niby proste sprawy, ale z tak przejmującym podłożem, że nie sposób obojętnie przerzucać kolejnych stron. To trzeba przeżyć, pomyśleć i wyciągnąć wnioski. Inspirującej lektury życzę.

 

Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 248
ISBN: 978-83-8032-267-7
Premiera: 10 kwietnia 2019

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Wielka Litera.

Opublikowany Powieść obyczajowa, Recenzje tagged with ,
« Starsze wpisy