marzec | 2022 | Książki w eterze

26 marca 2022

Urszula Gajdowska „Panna bez majątku. W Dolinie Narwi” Szara Godzina

Opublikowany 26 marca 2022 Autor Aneta Kwaśniewska Komentarz

A lato było wyjątkowo gorące…

Młoda szlachcianka, Małgorzata Strzelecka, przyjeżdża do posiadłości swojego stryja, aby spędzić trochę czasu z mieszkającą tam ciotką. Lato jest wyjątkowo gorące tego roku. Pewnej nocy zamierza nieco schłodzić żar dnia, więc idzie wykąpać się w okolicznym stawie. Nieoczekiwanie spotyka tam niezwykle przystojnego barona Ksawerego Wigurę. Mężczyzna jest zupełnie nagi, co trochę zawstydza Małgorzatę. Poza tym, ona sama też nie jest w pełni odziana. Początek tej znajomości zwiastuje kłopoty. Szlachcianka nie uważa się za zbyt urodziwą, więc nawet nie podejrzewa jak wielkie wrażenie zrobiła na młodym baronie. Kto wie, może oboje zmienią zdanie co do swoich przekonań? Ich losy splotą się na dobre, gdy w okolicy zaczynają się dziać przedziwne rzeczy, z duchami na czele. Oj, będzie co robić tego lata.

Podobnie jak w „Zadziornej baronównie” jest nieco zadziornie, niesztampowo i z przytupem. Bo kto powiedział, że w dziewiętnastym wieku musiało być sztywno i z dystansem? Przecież wyjątki są potwierdzeniem każdej reguły i tych wyjątków jest całkiem sporo w przedstawionej w powieści historii. Pierwszorzędni bohaterowie, doskonała intryga, zacięcie detektywistyczne i nieuleganie modom, które tylko psują cały urok życia. Oto na co się natkniecie w tej odsłonie cyklu „W Dolinie Narwi”. W dodatku ta chemia między szlachcianką i baronem. Mmm, palce lizać! Cóż więcej trzeba? Cudna lektura na wiosenne wieczory.

Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 440
ISBN: 978-83-6657-370-3
Premiera: 29 września 2021

Opublikowany Powieść obyczajowa, Recenzje tagged with panna bez majątku, panna bez majątku recenzja, urszula gajdowska, w dolinie narwi

Kerry Fisher „Kobieta, którą byłam” Wydawnictwo Literackie

Opublikowany 23 marca 2022 Autor Aneta Kwaśniewska Komentarz

Nierealna perfekcja.

Piękne obrazki z życia, za którymi kryją się większe i mniejsze kłamstwa. Współczesny ekshibicjonizm to idealna przykrywka dla ciemnych i niedoskonałych stron codzienności. Bo łatwiej zachwycić się banalnym zdjęciem przedstawiającym talerz ze śniadaniem, czy pobyt na egzotycznych wakacjach, niż lękami i niedociągnięciami. W tej powieści nie brakuje takich sytuacji, a każda z nich to przyczynek do refleksji. Przecież my też nie jesteśmy doskonali, a tak chętnie promujemy na Facebooku radosne banały.

Kate jest w ciągle ucieka. Kolejna przeprowadzka to stres nie tylko dla niej, ale przede wszystkim dla jej nastoletniej córki Daisy. Ciągłe zmiany miejsca zamieszkania nie sprzyjają nawiązywaniu przyjaźni, tak istotnych w życiu młodego człowieka. Bo Kate nie tęskni za bliskością. Już nie.

Nowe sąsiadki Kate to optymistyczne kobiety, które dzień zaczynają od fotki na profilu społecznościowym. Każdy banał jest powodem do dumy, więc czemu się z nich nie cieszyć? Nie rozumieją małomównej, zamkniętej w sobie Kate, a jednocześnie jej osoba bardzo je intryguje. Czy możliwa jest przyjaźń między nimi?

Wszystko nabiera zupełnie innego wymiaru po pewnym wypadku. Jego konsekwencje nieodwracalnie splotą losy kobiet i sprawią, że będą zmuszone do spojrzenia w lustro, gdzie zobaczą prawdziwą twarz, a nie ułudę. Czy poradzą sobie z tą konfrontacją?

Brudne kłamstwa kryją się za zjawiskowymi obrazkami, które społeczność Facebooka tak chętnie lajkuje. Ta książka pokazuje bolesną prawdę ukrytą pod zwiewnym woalem pozorów. Jak wiele trzeba przejść, żeby zrozumieć na czym polega prawdziwe życie? Czy tkwienie w oszukiwaniu samych siebie jest receptą na udane życie. Przekonajcie się, jaką wagę ma spokój i bezpieczeństwo oraz miłość i przyjaźń. Po tej książce z pewnością baczniej przyjrzycie się własnej codzienności. Polecam.

Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 400
ISBN: 978-83-0807-488-6
Premiera: 23 lutego 2022

Opublikowany Powieść obyczajowa, Recenzje tagged with kerry fisher, kobieta którą byłam, kobieta którą byłam recenzja

Aneta Krasińska „Nauczycielka z getta” Jaguar

Opublikowany 22 marca 2022 Autor Aneta Kwaśniewska Komentarz

Potęga miłości.

Kiedy wrzesień nie przynosi radosnego powrotu do szkoły lecz jest początkiem traumy, która naznacza całe życie bolesnym piętnem. Gdy maj nie pchnie bzem i kasztanowcami, tylko krwią i strachem. Czy można przetrwać w świecie, w którym pewna jest tylko śmierć? Czy uda się wyzwolić z piekła zgotowanego na ziemi przez jednego szaleńca trawionego żądzą panowania? Przeczytajcie historię o sile miłości, której niestraszne było getto, cierpienie i śmierć.

Młodzieńcza beztroska Laury zostaje brutalna przerwana przez wybuch wojny. Nie sposób było uwierzyć, że jeszcze wczoraj było normalnie, a od dziś trzeba uciekać, walczyć o kromkę chleba i cierpieć z powodu niekończących się rozstań z bliskimi. A miało być tak pięknie. Ślub z Dawidem, nowe życie, rodzina, bezpieczeństwo i spokój. Jeden człowiek zmienił plany milionów ludzi. Jeden człowiek sprawił, że cierpienie, głód, poniżenie, odczłowieczenie i ciągła ucieczka stały się chlebem powszednim, choć tego brakowało coraz bardziej. Trzeba było dokonywać wyborów, o które dotąd się siebie nie podejrzewało. Przyszedł czas na walkę o każdą minutę na tej ziemi, by choć trochę zaznać tego, co daje życie.

Laura nie wahała się, gdy weszła za mury łódzkiego getta. Chciała być z mężem za wszelką cenę. Nie jest do końca świadoma tego, co ją czeka. Okrucieństwo wojny pokazuje jej najgorsze oblicze. Czy w morzu nieszczęścia i zła uda się dostrzec choć odrobinę piękna i nadziei? Wielogodzinna praca, głód i upokorzenie stanowiły codzienność, ale poświęcenie Laury warte było więcej, bo była blisko ukochanego. Szukając normalności, podejmuje nauczycielską misję, aby odwrócić myśli żydowskich dzieci od okropieństw, które zafundowała im rzeczywistość.

Aneta Krasińska niezwykle sugestywnie przedstawia realia wojny. Niejednokrotnie łzy cisną się do oczu. Dramatyczne sceny łamią serce, a drobinki nadziei dodają wiary w lepsze jutro. Okrucieństwo wojny miesza się tu z potęgą miłości. Bo nie sposób do końca zniszczyć człowieczeństwa, nawet tak drastycznymi metodami, jak wojna. Książka z gatunku must read. Z pełną stanowczością polecam.

Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 320
ISBN: 978-83-8266-077-7
Premiera: 16 marca 2022

Opublikowany Powieść obyczajowa, Recenzje tagged with Aneta Krasińska, nauczycielka z getta, nauczycielka z getta recenzja

Sarah Pinborough „Ta druga” WAB

Opublikowany 20 marca 2022 Autor Aneta Kwaśniewska Komentarz

W objęciach obsesji.

Miłość, która przeradza się w obsesję. Układ, na którym nie do końca można polegać. Zazdrość dodająca rumieńców bardziej niż poranny jogging. I ona. Ta druga. Zawsze obecna. Niepokojąca. Dwuznaczna.

Po krótkim romansie Marcie została żoną Jasona Maddoksa i zupełnie zmieniła otoczenie, w którym na co dzień przebywała. Trafiła do świata elit, opływającego w pieniądze i zbytki. Czy zdoła stać się jego częścią naprawdę? Pewnego dnia William, owdowiały szef i przyjaciel Jasona, wraca z Europy ze świeżo poślubioną i sporo młodszą żoną Keishą, Marcie czuje się zagrożona. Młoda, atrakcyjna dziewczyna potrafi zawrócić w głowie nawet po uszy zakochanemu mężczyźnie. Marcie wpada w obsesję, że może nagle wypaść z obiegu. Do czego się posunie, żeby nie dopuścić do zdrady?

Co łączy Marcie i Keishę? Niewątpliwie to, że obie są drugimi żonami swych mężów. Obie pochodzą ze społecznych nizin i nagle trafiły do luksusu wyższych sfer. I jest coś jeszcze – sekrety z przeszłości, bo obie mają wiele za uszami. Czy to sprawi, że oprócz zazdrości poczują też bliskość?

Powieść obyczajowa z zazdrością w tle przeradza się w thriller z wątkiem kryminalnym. Autorka świetnie buduje napięcie i zaskakuje w najmniej oczekiwanym momencie. Tajemniczość, sekrety, niewyjaśnione sprawy potęgują niepokój co sprawia, że książkę czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem. Otwarte zakończenie to furtka dla subiektywnych refleksji.

Oprawa: miękka
Liczba stron: 464
ISBN: 978-83-2809-262-4
Premiera: 23 marca 2022

Opublikowany Powieść obyczajowa, Recenzje, Thriller tagged with sarah pinborough, ta druga, ta druga recenzja

Issa Watanabe „Migranci” Dwie Siostry

Opublikowany 20 marca 2022 Autor Aneta Kwaśniewska Komentarz

Mowa ciszy.

Bez słów, więcej niż tysiąc słów. Ta książka porusza i nie pozostawia obojętnym. Wpływa na wyobraźnię, wywołuje łzy i zmusza do refleksji. Książka, w której nie pada nawet jedno słowo, a mówi tak wiele, jakby wypowiedziano tysiąc słów. Bo czy trzeba mówić, by zrozumieć strach, determinację, stratę, ból, cierpienie i nadzieję?

Migranci. Jest ich wielu. Żyrafa, niedźwiedź, lis, słoń, tukan, flaming, kaczka, lew, zając, kogut, osioł, nosorożec. Każdy z tobołkiem lub walizką. Zostawiają za sobą martwy, bezlistny las i ruszają w drogę. Przed nimi długa, trudna podróż, w której towarzyszyć im będą nadzieja i strach, determinacja i zmęczenie, ból i troska o słabszych. Ich towarzyszką jest śmierć. Będą przekraczać granice, dokonywać poświęceń, tracić bliskich. Nie wszyscy dotrą do celu. W jaki sposób zakończy się ich wędrówka?

„Migranci” to książka, która porusza aktualną i ogólnoświatową tematykę migracji ludzi w celu ucieczki do lepszej rzeczywistości, gdzie nie ma głodu, wojny, terroru i zła. Mają nadzieję, że w nowym miejscu będzie inaczej, lepiej, bezpieczniej. Przechodzą długą drogę, często okupioną bólem, strachem, tęsknotą i cierpieniem. Symboliczna towarzyszka – śmierć przypomina, że nie każdy dotrze na miejsce.

Poruszająca historia opowiedziana przejmującymi obrazami, które pobudzają do myślenia. Głęboka symbolika zachęca do subiektywnych interpretacji. Żywe kolory postaci i przytłaczająca czerń tła wymownie podkreślają emocje migrantów w czasie tułaczki, która nie zawsze kończy się szczęśliwie. Uczłowieczone zwierzęta nadają treści wymiar uniwersalny, bez podziału na rasy ludzkie, miejsce pochodzenia. Całość porusza, wzrusza, uruchamia głębokie pokłady empatii. Uczy tolerancji i bezinteresowności. Wyjątkowe ujęcie tematu uchodźstwa i migracji. Gorąco polecam. Ważna książka nie tylko dla dzieci.

Książka nagrodzona Prix Sorcières 2021 – najważniejsza francuską nagrodą dla książek dziecięcych oraz uhonorowana wpisem na listę White Ravens 2020 – listę najbardziej godnych uwagi książek dla dzieci z całego świata, przygotowywaną corocznie przez specjalistów z Internationale Jugendbibliothek (Międzynarodowej Biblioteki Książek dla Dzieci i Młodzieży) w Monachium.

Cały dochód wydawnictwa ze sprzedaży książki zostanie przekazany na rzecz Fundacji Ocalenie, zajmującej się pomocą uchodźcom, migrantom i repatriantom w Polsce.

Oprawa: twarda
Liczba stron: 38
ISBN: 978-83-8150-291-7
Premiera: 3 marca 2022

Opublikowany Dla dzieci, Recenzje tagged with issa watanabe, migranci, migranci recenzja, uchodźcy

« Starsze wpisy Recent Entries »