Kiedy niemożliwe, staje się możliwe.

Kiedy wszystko się sypie, nic nie ma sensu, ale wciąż jest iskra nadziei, że nie wszystko zostało stracone. Kiedy świat legł w gruzach, został tylko alkohol i chęć ucieczki przed życiem. Kiedy zapala się nikłe światełko w mroku pustki. Kiedy niemożliwe, staje się możliwe. Jakże piękna jest ta opowieść. Pokrzepiająca, dodająca otuchy, niezwykła. Bo serce zawsze podpowie, którą drogą trzeba pójść.

Barbara miała wszystko: dom, maż, córeczka, sława. Przebojem wdarła się na scenę i była na niej bez cienia zwątpienia. Miłość do córki była dla niej najważniejsza, więc nie wahała się ani chwilę, by przerwać karierę i zająć się dzieckiem. Z namaszczeniem śpiewała Elżuni własną kołysankę i nic więcej jej nie było trzeba. I wtedy nadszedł ten ponury dzień, kiedy podczas kłótni z mężem w czasie spaceru w parku, wózek z małą zniknął. Tu rozpoczęło się pasmo smutku, cierpienia, tęsknoty i pustki. Tu życie przestało mieć wartość. Tu wygrywał alkohol.

Barbara wyjechała do Wetliny, by zapomnieć i poddać się prawom natury. Zatracić się w nałogu i pustce. To mroczny i nieoczywisty dla niej czas. Właśnie tam, z dala od cywilizacji, spotkała dziewczynę o znajomych oczach i dołeczkach w policzkach.  Czy to naprawdę możliwe?

Przejmująca opowieść o głębokiej matczynej miłości, próbie odnalezienia prawdy, o ufności, zapomnieniu i nadziei, która nigdy nie umiera. Porusza do głębi, nie pozostawia obojętnym, a może nawet stawia na baczność w obliczu różnych skrajnych uczuć, które przynosi współczesny świat. Cudowna, nieoczywista książka, która zostaje w głowie na długo. Przeczytajcie koniecznie.

Oprawa: miękka
Liczba stron: 368
ISBN: 978-83-6657-367-3
Premiera: 29 września 2021